İpek İMRAL
Ellerin
açık bir yaraya
uzanmış,
göğsümdeki lirin
tellerini
titretiyor,
ellerinden
dökülüyor
varlığım,
şimdi acı
bir ezgi
duyuluyor
eşiklerde,
her uç’tayım seninle
ve ben
sonumuzdan
korkuyorum,
kopsun telleri
göğsümün,
Ölüm beni
hatırla
Tanrı’m beni
Unut, unut, unut!
Comments