Hatice FAKİOĞLU
affet tanrım
kale görünümlü pembe bir karınca yuvasını yıktığım için
ellerim bu sıralar ölmüş kedilerin suyuna katmış gibi zehir
sabah güneşini karanlığa boğar gibi ellerim
kabulü aramıza alırsak
fırtınalar nefesimden
çöldeki susuzluk benim yüzünden
evdeki yılanlar yalandan damıtılmış kara sütümden.
yinelediğim her duadan affet tanrım
yaralı serçelerin ve papatyaların aşkına
uçmaktan yorulmuş kuşlara kandım
dünya varmış sandım, hem teklifsiz sandım
çalıntı mutluluk şarkıları söyleyen bir baykuşla havalandım
güzellik gelip geçerken üstümden
bir içimlik su gitmeden yanıldığımı anladım.
üstüme yağan hüzünlü şiirleri üç kuruşa sattım,
umudu azık yapıp kaçtım çok sonra, belki bilinmez diye
affet tanrım
ölüm pahasına ayrılığın elinden ben tuttum
ılık günler hayali kurdum soğuk iklimlerde
uzun bir ömür ararken güzel kelebeklerde
sökülmemiş tek bir çiçek kalmadı bedenimde
ben affettim kendimi sıra sende!
Comments