Gülle gibi başım
bir geminin hoşça kal ışıklarını seyretmekten
ne olacaktı sanki, kıyıda
unutulmuş tanrılarla debelenirken
kalktım hiçbir şey olmamış gibi dünyaya inandım
iki yudum suyu yüzün sandım yüzün
gittim en olmadık yerde adını andım
biraz ceviz attım cebime, yağmur, nar
bizi asla ilgilendirmeyen konular açtım
(yaşadım demek için miydi bu telaş)
aşk kalkarsa hüzün gelirdi
yalnızlık kokardı kalktığın yerler
geçtiğin bahçelerde yorgunluk biterdi
sonra acımasız bir sessizlik
hayatın gidebileceği en ileri nokta sessizlik değil mi zaten
ama söylenecek laf değil bunlar
göz yaşlarıyla bezenmiş çalışma masasında
yorgundum konuşmaktan, bu kadar
kaçtım en uzak tepeye, uyudum, dinlendim biraz
kalktım hiçbir şey olmamış gibi dünyaya inandım
sana sarılmak için yaptığım tekne yandı
şimdi bir hoşça kal daha denizin koynunda
Mustafa Mutlu
Comments