Burak AKBALIK
vapur yolunda karamantolu’yu gördüm
kendi içinden fırlamış ucubelikti üstündeki
ve soğuğa karşı etkiliydi
şahmeran vurduydu göğsümün içini meme uçlarımı
durdum düşündüm yolda
kesmedi beni o sırada
sivrilmiş iğneler
sonra gözlerine baktım anlam ararken
ince uzun bacaklı sevgilimden bile
sakladım şeyyliğimi
hor gördüm çabalayan tüm yaşayanları
yokluk çektim buluta ve dumana
yıldızlar gökten inmez, yerden arşa yükselirdi
bense en çok kelebekleri sevdim gökte
kuluçkalarını topladım, bekledim
örümcek ağıyla sarılmıştı etrafı her kelebeğin
tapılacak din değişti çok kez, sonraları aynı kaldı
ihtiyaç duyulmadı fazlasına
pencereyi ilk kez gördüm dolayısıyla sokağı
ömrüm gibi inceydi camı çok kırılgandı
ne tuhaftı tüm eşyalarım kırılınca aldı bu sıfatı
her kelebek övgüyü hak ederdi
yıldızlar peşimizdeyken
Comments